certitude
n.
early 15c., from Middle French certitude "certainty" (16c.), from Late Latin certitudinem (nominative certitudo) "that which is certain," from Latin certus "sure, certain" (see certain).
〔李〕[cert;-ituden.] n.确信; 被确信的事 ←cert (L certus)=settled 确定的
〔蒋〕[cert确实,-itude名词后缀] 确实性,确信,必然性